Ενα αξιόλογο άρθρο για την Ιεραποστολή

visit tracker

π.ΙΩΝΑΣ
ειναι καιρός να καταλάβουμε ολοι οτι η ιεραποστολή δεν ειναι πάρεργο στην εκκλησία αλλα η κατεξοχήν δραστηριότητα της (φυσικά μετα την θ.λειτουργία) , κατα την εντολή του κυρίου, ΠΟΡΕΥΘΕΝΤΕΣ ΜΑΘΗΤΕΥΣΑΤΕ ΠΑΝΤΑ ΤΑ ΕΘΝΗ. δεν ειναι προσυλητισμός, ουτε υπερφίαλη παρουσίαση του χριστιανισμού με ακρα περιφρόνηση προς την πιστη και την κουλτουρα των αλλων, αλλα ταπεινη προσφορα μαθητειας , διαλογου, προσληψης και μεταμόρφωσης μεσα στο φως του χριστου των διαφορετικών θρησκειων η και αθεισμων της εποχής μας. οπως εκαναν οι μεγαλοι πατερες του 4 αιωνος και εξεφρασαν τα δογματα και της αληθειες της πιστης μας , χρησιμοποιωντας καταληλλα την ελληνικη γλωσσα και φιλοσοφία της εποχης. οταν λεω προσληψης , δεν εννοω θρησκευτικό συγκριτισμό αλλα εννοω την μελετη των ιδεων των αλλων και την αντιστοιχη θεολογικη επεξεργασία και απαντηση -οχι πολεμικη- αλλα ολοκληρωση που παντοτε εχει και πρεπει να εχη ο χριστιανισμός. πχ. ολοι οι ανατολικοι λαοι , λογω του βουδισμου, μιλουν για την κενωση, αλλα ποια μεγαλυτερη κενωση υπαρχει απο την κενωση του Πατρος, να δινη τα παντα στον Υιο και στο αγ πνευμα, ποια μεγαλύτερη κενωση υπαρχει απο το ο θεος να γινεται ανθρωπος? δεν προτιθεμαι φυσικα να αναπτυξω εδω τετοιο θεμα, αλλα να δωσω ενα μικρό παραδειγμα προσέγγισης των αλλων μεσα απο τις δικες τους εννοιες.
θυμαμαι απο τοτε που ημουν παιδι οτι την εβδομάδα της εξωτερικης ιεραποστολης εξω απο τον ναο της γειτονιάς μου στην πατρα, εβλεπα μια αφισα με ενα ρακενδυτο πεινασμένο παιδακι να ζητιανευει. και ο κοσμος εβαζε λεφτα στον δισκο που περιφερόταν.
αλλα εχοντας σημερα την πειρα (πικρή, με πολλες αποτυχίες) αλλα και την τιμη της ιεραποστολης, θα ελεγα οτι αυτη η αφίσα δεν εκφράζει καθόλου το πνευμα της ιεραποστολης , παρολο που εκφραζει μια πρακτικη αληθεια των αφρικανκων χωρων. αλλο ιεραποστολη, αλλο φιλανθρωπια. και τα δυο χρειαζονται στην εκκλησία αλλα δεν μπορει να συγχεονται. οι αποστολοι τα ξεχωρισαν και χειροτόνησαν διακόνους γιαυτη την δουλεια, και συνέχισαν το κηρυγμα της αληθειας, παντου, σφραγίζοντας το με την ζωη τους.
δυστυχως στην ελλαδα απο οτι ξερω, η διακριση αυτη δεν ειναι τοσο προφανής. ο κοσμος ειναι πρόθυμος να δωση χρήματα, αλλα τιποτε παραπανω. (φυσικα υπαρχουν εξαιρεσεις) θεωρειται ενα κομματι της φιλανθρωπίας.
τιποτα παραπάνω. υπαρχουν και οι φανατικοι που θεωρουν οτι η εκκλησια και η θεολογια εχουν ηδη τελειωσει εδω και χιλια χρονια, και το κριτηριον και μετρον ορθοδοξιας ειναι το μηκος της γενειαδας και το μισος κατα των αιρετικων, και η ταυτιση του χριστιανισμου με την ελλαδα (εθνοφυλετισμός) χωρις να υποψιάζονται μηπως απεχουν οι ιδιοι απο την ορθοδοξία, μηπως εχουν συγχισει ιστορικές συγκυρίες με τα δογματα της εκκλησιας.
εκπλησσομαι οταν ανακαλυπτω ποσο υπεροχη ειναι η θεολογία της εκκλησίας, προσπαθωντας να δωσω , οσο μπορω , απαντησεις στα ερωτηματα και τον διαφορετικο τροπο σκεψεως των ανθρωπων εδω.
η ιεραποστολή δεν ειναι κηρυγμα οπως στον ναό την κυριακή, οπου και συμφωνα με τον νομο απαγορευεται ο αντίλογος, ετσι που ο παπας μπορει να λεει οτι θελη εστω και μη προετοιμασμενος (και δυστυχως οχι λιγες φορες λεει ανοησίες…) ειναι διάλογος. δεν μπορει απλα να λες τι πιστευεις και να απαιτης να ακολουθησουν και οι αλλοι. θελει διάλογο να τους πεισης (και βεβαια τελικα η χαρις του θεου πειθει , αλλα οχι μηχανικα, αλλα βασισμένη στους σπορους της αληθειας, την συνομιλια, την ειλικρινη προσπαθεια κατανοησης του αλου)
ξενυχτώντας στο διαβασμα, ανακαλύπτω γιατι αξιζει τον κόπο να ειναι καποις ορθόδοξος και ιεραπόστολος , εστω και αναξιος. δεν ειμαι υπάλληλος, δεν το κανω γιατι ειναι η δουλεία μου, . δεν εχω καμια περιουσία, περα απο τα ρουχα που φοραω και ενα notebook. και ομως καθε μερα, ανακαλυπτω νεες πτυχες της απεραντης αγαπης του θεου, της ανυπερβλητης ορθοδοξης θεολογίας . ειναι γιατι, προσπαθω να την κανω κατανοητη στους αλλους που δεν ξερουν ελληνικα, και που σκεπτονται διαφορετικα, και ετσι οφελουμαι και εγω.
και νομίζω οτι αν αντι για την συμπαθη αλλα και πολύ ταπεινωτική για τους αφρικανους αφισα με το ρακενδυτο παιδακι, υπηρχε κατι αλλο, κατι σαν τον συγχρονο κοσμο της τεχνολογίας , της οικονομίας , του ιντερνετ, της παγκοσμιοποιησης να ζητουν λογο θεου, λογο ζωης και υπαρξης , θα ηταν καλυτερα. και πιο ωφελημο πρακτικα, διοτι τα παιδια σας νομίζω εκει ανοικουν, στον συγχρονο αυτο κοσμο, που εχει την δικη του διαλεκτο και τροπο σκεψεως. και ισως τοτε να μην ειχε νοημα ο τιτλος “εξωτερικη” ιεραποστολη , αλλα απλα, ιεραποστολη. για ολους.
δεν υπαρχει πια “εξωτερικη” και “εσωτερική” . η παγκοσμίοποιηση, καλη η κακη, καταργει τα ορια, το ιντερνετ εκανε τον πλανητη ενα κοματακι, εξω , δηλ μεσα στο σπιτι μας.
γιαυτο δεν μπορουμε να λεμε οτι εμεις ΔΕΝ ειμαστε ιεραποστολοι, δεν μας νοιαζει τι λενε η πιστευουν οι αλλοι.
υποψιάζομαι οτι πολλοι δεν μπορουν να αρθρωσουν απαντησεις λογικές σε νεους ανθρωπους και ιδεολογίες. αλλοι κρυβουν την αγνοια τους (δηλ την λειψη και ασθενικη τους πιστη η και ακομα την αιρεση τους που φυσικα δεν γνωριζουν οτι ειναι αιρεση) πισω απο το ετσι το βρηκαμε ετσι (δηλ χειροτερο αφου παντα υπαρχει φθορα) θα το αφησουμε, αλλοι πισω απο τον τραντισιοναλισμό, (αλλα γινονται γραφικές φιγουρες και χανουν τα παιδιά τους) αλλοι πισω απο τον μοναχισμό , αλλα χωρις να τον γνωριζουν πραγματικα, χωρις να ειναι μοναχοι, υποδυομενοι τους (ενω ειναι εγγαμοι) μοναχους και ζωντας ετσι μια σχιζοειδη ζωη, προβαλοντας βιωματα και πρακτικες μοναχών , των οποιων γινονται τραγικες καρικατουρες. (παρακαλω να μην παρανοησετε τα γραφόμενα μου . ειμαι μοναχός αμαρτωλός αλλα αληθινος, με κανονικη κουρα, και τα λεω αυτα οχι μονο ως μοναχος αλλα και ως πνευματικός πουθ εχω δει και ακουσει πολλες τετοιες τραγικες καταστασεις) . και βεβαια πολλες αλλες καταστάσεις που δεν εχει νόημα να περιγραψω εδω, ανεφερα μονο μερικά παραδειγματα.
περισσότερο απο τα πεινασμένα παιδακια, πεινανε ΟΛΟΙ οι μορφωμενοι, ολα τα εθνη για την αληθεια του χριστου. και περιμένουν ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ. σε πολλα ερωτηματικα.
τι ειναι ζωη?
ποιο ειναι το νοημα της ζωης?
τι ειναι ο θανατος?
τι ειναι αγάπη?
τι ειναι πρόσωπο?
κτλ.
για να απαντησουμε χρειαζεται πολυ ταπεινωση και πολυ ξενύχτι. δεν ειναι καθόλου ευκολο. αλλο η απαντηση απο μας για μας , μεταξυ δυο πιστων , στην πραγματικότητα δεν προκειται να διαφωνησουν, και αλλο σε αυτον που δεν ειναι ορθόδοξος. μερικοι μου στελνουν καποιους διαλόγους (τους ευγνωμονω βεβαια , διοτι ελαχιστοι στελνουν κατι , εστω και λαθος, ειναι τεραστια παρηγορια και βοηθεια για μενα) που ομως δεν μπορουν καν να χρησιμοποιηθουν σε λογικη συζητηση με μη ορθόδοξο. αλλα ομως θα αναγκαστουν να απαντησουν στα παιδια τους, στα εγγόνια τους ,η στον γειτονα μεταναστη που δεν ειναι ορθόδοξος, που εχει αλλη θρησκεία, και τρόπο σκεψης, και που οι περιστάσεις το εφεραν να ειναι γείτονας , συνάδελφος , φίλος η συζυγος.
τοτε βλεπετε οτι ο ΚΑΘΕΝΑΣ πρεπει να ειναι ιεραπόστολος, και μαλιστα συνειδητός, δεν μπορει να λεει, αντε στην εκκλησια στον παπα, διοτι ο αλλος δεν ειναι χαζός. καταλαβαινει οτι ο ανθρωπος που τα λεει αυτα ΔΕΝ πιστευει πραγματικα, χρειαζεται απλα μια θρησκεια για να εχει ετοιμες -σαν σκονακι- μερικες απαντησεις στα μεταφυσικα ερωτηματα, και να βουλωνη με αυτες τις κραυγες και ψιθυρους της συνειδησης του οταν τον πιανουν σε καποιες στιγμες που δεν δουλευει η δεν βλεπει τηεοραση.
θυμάμαι με συγκινηση παντα ενα μεσημέρι , ημουν στην 2α γυμνασιου οταν μας μιλησαν για την εξωτερικη ιεραποστολή, ηταν ο καθηγητης μου κ. κοκαλιαρης, καλη του ωρα οπου και ναναι. θυμαμαι ακομα, ποτε δεν ξεχασα , μιλησε για τον Αιδεσιο και τον Φρουμεντιο , τα δυο αρχοντοπουλα του βυζαντιου που εγιναν οι φωτιστες της αιθιοπίας. απο τότε ηθελα μα …. ηξερα πως δεν ημουν αξιος. τελικα τα εφερε η ζωη και ειμαι εδω, προσπαθωντας…. τα λαθη πολλα….
η αναξιοτητα μου το μεγαλυτερο εμποδιο….
ευχαριστω ολους που συμπαραστάθηκαν με οποιονδήποτε τρόπο ως τωρα και συμπαρίστανται ακόμα.
ευχομαι η ευλογια της ιεραποστολης να σας συντροφεύη